Zobaczymy na ile spełnią się, oczekiwania nawzajem zwalczających się i nienawidzących siebie stron.

WIELKI MARSZ W STOLICY. I CO DALEJ ?

Przywykłem do tego, że opozycja, a szczególnie Platforma, zamiast przemyślanego programu, zgodnie ze swoją wieloletnią tradycją karmi nas fajerwerkami. Tym razem, zwycięstwo ma zapewnić marsz w rocznicę 4 czerwca. Nie wiem tylko, czy chodzi o te znane wybory „w samo południe”, czy też o  radość z obalenia rządu premiera Olszewskiego. Rozumiem, że bardziej  o tę drugą rzecz.

Doskonale widać, że w obozie pana D. Tuska od kilku miesięcy jest olbrzymia nerwówka, brak sukcesu w zbliżających się wyborach, to klęska powodująca  na długie lata skamlanie w przedsionku polityki.

Zgrane figury opozycji, brak programu, a przede wszystkim pamięć narodu o beznadziejnych rządach Tuska i jego ferajny, zaowocowały szukaniem radykalnych rozwiązań przeciwników obecnej władzy. Sytuacja stała się na tyle tragiczna, że sponsorzy zagraniczni Platformy, zdecydowali nawet namaścić zgraną kartę , jaką niewątpliwie jest D. Tusk i przy pomocy aparatu UE szukać sposobów obalenia obecnej władzy.

Tym sposobem ma być wielka manifestacja w stolicy.  

Pogoda jest niezła, więc mobilizacja nienawidzących PiS prawdopodobnie spowoduje zalanie ulic stolicy kilkuset tysięcznym tłumem zdecydowanych przeciwników obecnej władzy.

Moje przypuszczenia, w ciągu ostatnich kilku dni potwierdziło dwóch zacnych 90-ciolatków, ludzi wykształconych, obytych w świecie, dobrze pamietających lata okupacji i Powstania Warszawskiego. Żaden z nich nie widział niczego złego w tzw. „reformach” Balcerowicza, w upadku portów polskich, przeprowadzonej „prywatyzacji” polskiej gospodarki, czy też tragedii kilkudziesięciu tysięcy mieszkańców Warszawy i innych miast, których na bruk wyrzucili czyściciele kamienic. Moi uczestnicy dyskusji, również nie pamiętają tych nasyconych złodziejstwem i korupcją 8 letnich rządów PO i PSL. Nie pamiętają , jak w roku 2015 w kraju zapanowała wielka radość po wygranych przez  PiS wyborach  do parlamentu i pozbyciu się w pałacu prezydenckim B. Komorowskiego. O tym nawet nie chcieli dyskutować. Wyrażali tylko konieczność wyrzucenia prezesa NBP i prezes TK. Wrogość i nienawiść do obecnej władzy były jedynymi argumentami, jakie brzmiały w ich wypowiedziach. Jeden z nich, dyrygent orkiestry i pianista, udowadniając swoją nienawiść do rządzących podkreślił, że w domu w swoim telewizorze zlikwidował programy TVP i pełną informację czerpie z TVN-24.A do tego wątku chciałbym dodać, że dyskusja była szczera, bowiem podłączeni do kroplówek w jednym z warszawskich szpitali, nie znając się nawzajem, wyrażaliśmy z pełnym przekonaniem własne poglądy. Obydwaj panowie wyrażali żal, że ze względu na stan zdrowia nie wezmą udziału w manifestacji. 
I jeszcze jedno. Otóż dyskutując o temacie wojny rosyjsko-ukraińskiej, pan "muzyk" zupełnie nie zgadzał się z moją oceną, że to faktycznie Rosja walczy z Amerykanami i z całym NATO. Twierdzi z pełnym przekonanie, że Rosjanie są zacofani w swoim myśleniu i nie wiedzą, co sie dzieje na świecie. Ręce opadają, gdy sie słyszy tego typu oceny ze strony ludzi wykształconych, a ich opinia wynika jedynie z nienawiści do tego społeczeństwa, które obwinia za wybuch tej wojny.

I jeszcze sprawa tej ustawy, mającej wyjaśnić relacje polsko-rosyjskie. Zapewne, wielu z nas chciałoby dowiedzieć się nieco więcej o różnych sprawach z wzajemnych kontaktów. Mamy przecież dalej niewyjaśnioną sprawę Smoleńska, czy też różnych negocjacji i kontraktów handlowych między naszymi państwami. Za błędnymi decyzjami stali przecież określeni politycy najwyższej rangi. Jeżeli wszystko było legalne, czynione w interesach polskiej racji, to nie powinno być tyle szumu i wrzasku. Zupełnie nie rozumiem, dlaczego Tusk i inni politycy opozycji szukają pomocy u prezydenta Bidena, zmusili do działania instytucje i szefów UE. Przecież jak mawiano-cnota krytyk się nie boi.

Niestety, ale plamę w tym temacie dał nam pan prezydent A. Duda. Po podpisaniu tej ustawy, jako wielki zwycięzca, na rynku w Połczynie Zdroju domagał się burzy oklasków. I tu nagle na drugi dzień słyszę informację, że prezydent wnosi do laski marszałkowskiej istotne poprawki do tylko co podpisanej ustawy. Obawiam się, że wkrótce może okazać się, że sprawa zostanie zawieszona i już nikt nie będzie, jak to zwykle u nas bywa, wracał do tematu. 

Pan prezydent, zupełnie nie dostosował się do powagi stanowiska, a ten cały aparat doradców i wielkich uczonych wymaga przewietrzenia. Nie dziwię się, że słowo KOMPROMITACJA, tak często brzmi w programach telewizji komercyjnej.

Jutro i wciągu najbliższych dni, wiele wyjaśni się. Zobaczymy na ile spełnią się, oczekiwania nawzajem zwalczających się i nienawidzących siebie stron.

Wybierającym się na manifestację, proponowałbym chłodnego spojrzenia na swoją obecność w tym tłumie oraz sięgnięcia pamięcią do roku 2015 i pomyślenia, czy rzeczywiście, chcieliby powrotu do władzy D. Tuska i jego kompanów, dla których nasz kraj wciąż jest tylko PAŃSTWEM TEORETYCZNYM.